Pełna biografia Benedykta XVI Czy pontyfikat Benedykta XVI, jak powtarzali jego przeciwnicy, był jedynie pasmem porażek? Czy może wybór tego wybitnego myśliciela i konserwatysty, jednego z najbliższych powierników Jana Pawła II, był efektem strategii hierarchów, by zachować ciągłość nauczania Kościoła? A może prawda jest zupełnie inna? Kim naprawdę jest Joseph Ratzinger i co takiego się wydarzyło, że po ośmiu latach Benedykt XVI ustąpił z urzędu? Czy była to desperacja, czy akt odwagi? Peter Seewald ukazuje w zupełnie nowym świetle prawdziwy portret Benedykta XVI, chłopaka z alpejskiej wioski, który odmienił papiestwo. Dostajemy obraz nie tylko wybitnego teologa, ale także odważnego zwierzchnika Kościoła, niezwykle otwartego na drugiego człowieka. Autor przeprowadził liczne rozmowy ze świadkami wydarzeń, przyjaciółmi i współpracownikami Josepha Ratzingera. Żaden dziennikarz ani autor nie zna Benedykta XVI lepiej od niego. Peter Seewald – niemiecki dziennikarz i pisarz, biograf papieża Benedykta XVI. Wśród książek-wywiadów, które na temat wiary i Kościoła Peter Seewald przeprowadził z Josephem Ratzingerem, a później z papieżem Benedyktem XVI są: Sól ziemi, Bóg i świat, Światłość świata oraz opublikowana w 2016 roku Benedykt XVI. Ostatnie rozmowy.

W 2020 papież Franciszek zezwolił na udostępnienie badaczom archiwaliów z czasów pontyfikatu papieża Piusa XII. W labiryncie milionów odtajnionych dokumentów doskonale odnalazł się Johan Ickx, kierownik Archiwów Historycznych w Sekretariacie Stanu, czyli Ministerstwa Spraw Zagranicznych Watykanu. Potrzebny był wybitny ekspert, by odtworzyć prawdę o działalności Biura i odsłonić tajemniczy świat kurii rzymskiej, która z racji dyplomatycznego i poufnego charakteru przekazywanych informacji, posługuje się językiem niezrozumiałym dla laika.

Bóg albo nic. Nie ma pomiędzy. Robert Sarah, kardynał o krystalicznych poglądach, nie boi się nazywać rzeczy po imieniu. Charakteryzuje się odwagą i prawością poglądów. Jest radykalny i pokorny. Żyje Ewangelią. Jego niezachwiana wiara ma w sobie zapał pierwotnego Kościoła, bo w takim młodym Kościele Afryki wyrosła. Jest także naznaczona głęboką formacją, rozpoczętą przez francuskich misjonarzy duchaczy, a kontynuowaną na kolejnych etapach życia. Zdumiewająca ścieżka tego życia, pełna niespodziewanych zwrotów, była zawsze mówieniem „tak” wezwaniu Boga. Zaprowadziła go z malutkiej afrykańskiej wioski do Watykanu. Dziś kardynał Sarah jest jednym z najbliższych współpracowników papieża Franciszka. W wywiadzie-rzece przeprowadzonym u progu 2015 roku siedemdziesięcioletni kardynał opowiada o swoim życiu, by następnie przyjrzeć się Kościołowi i światu. Mówi o kolejnych papieżach, dostrzegając ich charyzmaty i główne linie działania. Mówi o tym, co w Kościele dobre, ale nie waha się także piętnować karierowiczostwa, wpływów świata i braku życia duchowego u niektórych kapłanów. Dostrzega piękno człowieka i nie zgadza się na rezygnację z jego wielkości wynikającej z bycia stworzeniem Bożym, na obniżanie poprzeczki, na kompromis i wygodnictwo. Jego ocena zjawisk zachodzących w świecie, z punktu widzenia zachodniej Afryki, zadziwia trafnością sądów. Globalizację nazywa nowym obliczem kolonizacji ubogich regionów. Nie waha się wskazać na wielkie niebezpieczeństwa zagrażające ludzkości odcinającej się od Boga. Nigdy jednak nie traci nadziei i optymizmu. Ufa Bogu i jest Mu wierny. Najpiękniejsze strony wywiadu poświęcone są modlitwie. Kardynał jest zafascynowany duchowością benedyktyńską, kontemplacją, ciszą spotkania z Bogiem. Tysiące godzin modlitwy – jak sam mówi – zmieniały jego serce i dawały mu siłę. Słowo kardynała Saraha wlewa w serce otuchę i pobudza do wiary. Takich właśnie pasterzy potrzebuje współczesny świat.

Ks. profesor Józef Tischner kładąc się do popołudniowej drzemki mówił, że należy go budzić w dwóch przypadkach: gdyby dzwonił Ojciec Święty albo gdyby zniesiono celibat. A może być zniesiony w każdej chwili, bo jest tylko przepisem, nie dogmatem. Mówi się wśród księży, że do piątego roku po święceniach ksiądz jeździ na diable, po piątym diabeł na księdzu. Celibat. Czym jest? Tylko bezżeństwem, jak twierdzi jeden z bohaterów tej niezwykłej książki, czy nakazem całkowitej wstrzemięźliwości seksualnej? Pomaga w wypełnianiu posługi kapłańskiej, przynosząc nieziemski wręcz pokój w sercu, jak tłumaczy inny ksiądz, czy przeciwnie, powoduje frustrację księży, w związku z tym prowadzących nierzadko drugie życie? Ta świetnie udokumentowana i wyważona książka oddaje głos księżom ukazując ich jako ludzi z krwi i kości. Odczuwających głód, pragnienie, zmęczenie i.. popęd seksualny. Ani sutanna, ani głęboka wiara, ani nawet święcenie kapłańskie tego nie zmienią. Marcin Wójcik w swoich reportażach opowiada nie tylko ich historie, ale także historie ich byłych i obecnych partnerów, partnerek, teściowych, a nawet wnuczek. Są to opowieści zakończone happy endem lub tragedią, proste i niewiarygodnie pogmatwane, pełne miłości ale też te pełne goryczy, podłości i szokującego cynizmu. Autor dzieli się z czytelnikiem tymi historiami z reporterską wirtuozerią, uczciwością i jednocześnie z ogromną wrażliwością.

„Czarny humor” to zbiór anegdot, żartów i zabawnych historii z życia księży, parafii, z wizyt duszpasterskich, ślubów, pogrzebów i wszelkich „kościelno-parafialnych” okoliczności, w których nietrudno o komiczne wpadki. To lektura, przy której (gwarantujemy!) będziesz płakać ze śmiechu. To żywy dowód, że Kościół tworzą normalni ludzie, którym śmieszne sytuacje, gafy i przejęzyczenia zdarzają się bardzo często. I wbrew opinii wielu, okazuje się, że poczucie humoru i dystans do siebie w Kościele są równie ważne jak modlitwa czy pracowitość. Najciekawsze tego typu historie specjalnie dla Ciebie opowiedzieli: legenda polskiego kaznodziejstwa - ks. Piotr Pawlukiewicz i jego serdeczny przyjaciel - ks. Bogusław Kowalski. KS. PIOTR PAWLUKIEWICZ Dla wielu ludzi jest marką samą w sobie. Legenda polskiego kaznodziejstwa. Na jego kazaniach wychowały się pokolenia. Kochany przez wiernych, ceniony przez innych kaznodziei. Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Akademii Papieskiej w Krakowie i Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor serii nagrań “Sex, poezja, czy rzemiosło”, kilkunastu książek i współautor bestselleru “Czarny humor”. Głosił rekolekcje w wielu miastach Polski, a także w Sztokholmie, Londynie, Dortmundzie, Zurichu, Bernie, Rzymie i Budapeszcie. Jego przesłanie “świat potrzebuje ludzi, którzy robią to, co ich ożywia” dało początek marce RTCK. ks. Bogusław Kowalski Znany kaznodzieja, słynny z serii „Czarny humor”, proboszcz parafii katedralnej archidiecezji warszawsko-praskiej, były piłkarz, a dziś kibic Legii i reprezentacji Polski, przyjaciel księdza Piotra Pawlukiewicza, człowiek z niesamowitym poczuciem humoru. [www.platon.com.pl]

Zmieniają się księża, zmieniają się biskupi, a patologie w polskim Kościele pozostają. Nierozliczone przestępstwa, w tym pedofilia, brak kontroli nad finansami, arbitralność awansów, wykluczenie kobiet, feudalny model władzy, afery seksualne, skorumpowani biskupi, rozpusta, kolesiostwo, cynizm, związki z władzą, hipokryzja... Przez media co i rusz przewijają się kolejne skandale, które pokazują, że hierarchowie mają na sumieniu bodaj wszystkie grzechy główne. To system jest chory - taką tezę stawiają autorzy książki. [lubimyczytac.pl]

Obłuda, przyzwolenie na pedofilię, zawzięta gra o władzę i pieniądze to tylko wierzchołek góry lodowej... Zderzenie ideałów wyniesionych z seminarium duchownego z otaczającą rzeczywistością bywa niezwykle bolesne. Wkrótce doświadczy tego Paweł, świeżo upieczony ksiądz, któremu dane będzie odkryć drugie, pieczołowicie skrywane przed wiernymi oblicze Kościoła. Czy Pawłowi uda się wyrwać ze środowiska, które ma na sumieniu tak wiele grzechów? A jeżeli tak, to jaką cenę będzie musiał zapłacić za odzyskanie wolności?

Urząd Prymasa sprawował w najtrudniejszym dla Polski czasie – czasie represji, walki z religią i Kościołem. Mimo to nauczył Polaków mądrej wiary a Kościół pokazał jako dom prawdziwej wolności. Troszczył się o każdego człowieka, chociaż na niego ciągle zastawiano pułapki. Jego życie i działalność to wielka manifestacja siły ludzkiego ducha i niezachwianej wiary. Był autorytetem wielu Polaków, mężem stanu, politykiem, Prymasem niezłomnym. Ale przede wszystkim był Wyszyński człowiekiem, który całe swoje życie oddał Bogu i Kościołowi. Nowe, poszerzone wydanie znakomitej książki Ewy Czaczkowskiej "Kardynał Wyszyński. Biografia", to portret kapłana, który dzięki swej niezłomnej postawie ocalił Kościół w Polsce. Autorka sięga do licznych niepublikowanych wcześniej dokumentów, do niemal całej zachowanej dokumentacji z lat uwięzienia prymasa. Analizuje donosy, które składano na niego w czasie uwięzienia. Pozwala zrozumieć jego relacje z komunistyczną władzą i opozycją demokratyczną. Pokazuje także nieznaną dotąd działalność Wyszyńskiego w czasie Soboru Watykańskiego II. Przede wszystkim jednak opisuje prawdziwego człowieka – pełnego niepokoju i wątpliwości, zatroskanego losami bliskich mu ludzi. Ta książka to niezwykła opowieść o jednym z najwybitniejszych Polaków XX wieku.

Od wydawcy! äPrzedstawiamy Państwu fascynującą historię żołnierza Wermachtu, który z narażeniem życia uratował najstarsze polskie symbole wiary. Przez dziesiątki lat czyn ten był nam nieznany, mimo że miał ,olbrzymie znaczenie dla polskiego dziedzictwa kulturowego i chrześcijańskiej tradycji. Paradoksem historii jest, że oto po latach inny Niemiec informuje nas o tamtych faktach. Wydarzenia opisywane przez Arno Giese rozgrywają się w czasie II wojny światowej, lecz swój prapoczątek mają tysiąc lat temu, kiedy rodziła się świadomość europejska. To właśnie konsekwencją tamtych wydarzeń sprzed setek lat, wydarzeń zapoczątkowanych przez cesarza Ottona III i Bolesława Chrobrego była misja Kuriera Kardynała i źtych wszystkich cichych bohaterów, którzy stając na ścieżkach Pana, życie swe składali w obronie wiary ojców naszych».

Nieznany ojciec. Dzieciństwo w okrutnej biedzie. Przemoc. Na pierwszą konferencję chrześcijańską poszedł tylko po to, by zobaczyć szefa gangu z Nowego Jorku. Nie wiedział, że usłyszy tam świadectwo o niezwykłym doświadczeniu Bożej miłości, a jedna modlitwa odmieni całe jego życie. Nie mógł podejrzewać, że kilka lat później będzie głosił świadectwo chrześcijanom w Libanie, zakładał wspólnotę i widział cuda w życiu zbuntowanych nastolatków - takich, jakim sam wcześniej był. To nie jest tylko historia René ‑Luca. To historia o mocy Boga - Tego, który zmienia wszystko. [nota wydawcy]

W latach 80. ksiądz Henryk Jankowski był bohaterem Polaków. Jego kazania gdańszczanie przegrywali z kasety na kasetę – jak pieśni Jacka Kaczmarskiego – i handlowali nimi na targowisku. Poważni ludzie stawiali go obok Piotra Skargi i Jerzego Popiełuszki. Podawali mu ręce, a nawet się z nim ściskali wielcy tego świata: księżna Anna z Windsorów, senator Edward Kennedy, Margaret Thatcher. Gdy mu się powodziło, był szczodry. Brał pieniądze od bogatych i rozdawał biednym. Dzięki temu dorobił się tysięcy oddanych wielbicieli. Jednocześnie panowała zmowa milczenia wokół tego, co się dzieje na plebanii kościoła św. Brygidy, choć to, że prałat prowadzi drugie życie, było powszechnie wiadome. Ta zmowa jest tematem niniejszej książki. Tak samo jak kapłan, który jedne dzieci wysyłał na zagraniczne kuracje i wczasy, a inne krzywdził. I który przebył drogę z małomiasteczkowej nicości na szczyty, by umrzeć w samotności i biedzie. Bóg strzegł, że to nie Mel Gibson sportretował prałata Jankowskiego, tylko duet Aksamit – Głuchowski. Bez retuszu, ze zrozumieniem, bez usprawiedliwienia. To nie tylko opowieść o wzlocie i upadku kapelana ,,Solidarności’’, ale też o Kościele i Polsce za komuny i za wolności, a więc także o nas samych. Fascynująca. Adam Szostkiewicz, „Polityka” Bożena Aksamit – reportażystka z Trójmiasta, pisarka, z wykształcenia oceanograf. Była graficzką i autorką w gdańskim oddziale „Wyborczej”. Publikowała w „Dużym Formacie”, „Magazynie Świątecznym” i „Wysokich Obcasach”. Jej ostatni reportaż – „Sekret Świętej Brygidy. Dlaczego Kościół przez lata pozwalał księdzu Jankowskiemu wykorzystywać dzieci?” – wstrząsnął opinią publiczną. Wielokrotnie nagradzana, m.in. za napisaną wspólnie z Piotrem Głuchowskim „Zatokę świń” (najlepsza książka w plebiscycie MediaTory 2016). Zmarła 1 lutego 2019 roku w trakcie pracy nad „Uzurpatorem”. [kulturalnysklep.pl]

Magdalena Wolińska-Riedi, jako jedna z nielicznych kobiet, mieszkała za Spiżową Bramą przez prawie 20 lat. Teraz rozmawia z innymi świeckimi pracownikami i mieszkańcami Watykanu, którzy jeszcze nigdy nie opowiadali o swoich przeżyciach. I choć o jej rozmówcach nie słyszał właściwie nikt, przez dziesiątki lat żyli i pracowali w świecie, do którego dostęp mają tylko nieliczni. Odkrywają tajemnice tego zamkniętego miejsca, dzielą się związanymi z nim niezwykłymi historiami, a także swoimi osobistymi spotkaniami z Janem Pawłem II. Rozmowy przeplatane są również wyjątkowymi wspomnieniami autorki. [nota wydawcy].