Wydana przed Gminę Stary Sącz publikacja autorstwa Tadeusza Dudy, starosądeckiego archiwisty i historyka, zawiera biogramy osób, które już odeszły, a w większy, czy mniejszy sposób zaznaczyły się w historii Starego Sącza. Niezwykłe dzieje Starego Sącza powodują, że ukazanie się każdej nowej publikacji traktującej o przeszłości miasta św. Kingi przyjmowane jest z zainteresowaniem nie tylko przez miłośników historii regionalnej. Nie inaczej dzieje się również w przypadku książki Tadeusza Dudy, zasłużonego historyka sądeckiego i długoletniego archiwisty, który podjął się niełatwego zadania, jakim jest opracowanie słownika biograficznego starosądeczan. Okres staropolski reprezentowany jest w słowniku jedynie przez najważniejsze postaci. Znacznie bogatsze pod tym względem są wieki XIX i XX. Z tego okresu pochodzi większość uwzględnionych sylwetek: zasłużonych duchownych, nauczycieli, przedstawicieli wolnych zawodów, społeczników, wybitniejszych reprezentantów rzemiosła starosądeckiego. Oprócz notek biograficznych znanych osób, książka zawiera biogramy ludzi w dużym stopniu zapomnianych lub pomijanych w dotychczasowych opracowaniach, co czyni ją wartościową i atrakcyjną nie tylko dla mieszkańców Starego Sącza, ale także dla regionalistów zainteresowanych przeszłością nadpopradzkiego grodu. Z recenzji Leszka Migrały

Dla upamiętnienia rocznicy urodzin ks. Józefa TischneraTowarzystwo Miłośników Starego Sacza przygotowało specjalne wydawnictwo „Śladami Księdza Józefa Tischnera po Starym Sączu Przewodnik”, którego autorem jest główny biograf księdza p. Wojciech Bonowicz z Krakowa. Przewodnik zawiera rozdziały: „Kim był ksiądz Józef Tischner” , Ród Tischnerów”, „Ksiądz Józef Tischner i Stary Sącz”, „Spacer śladami księdza Józefa Tischnera”. [starosadeckie.info]

W latach 80. ksiądz Henryk Jankowski był bohaterem Polaków. Jego kazania gdańszczanie przegrywali z kasety na kasetę – jak pieśni Jacka Kaczmarskiego – i handlowali nimi na targowisku. Poważni ludzie stawiali go obok Piotra Skargi i Jerzego Popiełuszki. Podawali mu ręce, a nawet się z nim ściskali wielcy tego świata: księżna Anna z Windsorów, senator Edward Kennedy, Margaret Thatcher. Gdy mu się powodziło, był szczodry. Brał pieniądze od bogatych i rozdawał biednym. Dzięki temu dorobił się tysięcy oddanych wielbicieli. Jednocześnie panowała zmowa milczenia wokół tego, co się dzieje na plebanii kościoła św. Brygidy, choć to, że prałat prowadzi drugie życie, było powszechnie wiadome. Ta zmowa jest tematem niniejszej książki. Tak samo jak kapłan, który jedne dzieci wysyłał na zagraniczne kuracje i wczasy, a inne krzywdził. I który przebył drogę z małomiasteczkowej nicości na szczyty, by umrzeć w samotności i biedzie. Bóg strzegł, że to nie Mel Gibson sportretował prałata Jankowskiego, tylko duet Aksamit – Głuchowski. Bez retuszu, ze zrozumieniem, bez usprawiedliwienia. To nie tylko opowieść o wzlocie i upadku kapelana ,,Solidarności’’, ale też o Kościele i Polsce za komuny i za wolności, a więc także o nas samych. Fascynująca. Adam Szostkiewicz, „Polityka” Bożena Aksamit – reportażystka z Trójmiasta, pisarka, z wykształcenia oceanograf. Była graficzką i autorką w gdańskim oddziale „Wyborczej”. Publikowała w „Dużym Formacie”, „Magazynie Świątecznym” i „Wysokich Obcasach”. Jej ostatni reportaż – „Sekret Świętej Brygidy. Dlaczego Kościół przez lata pozwalał księdzu Jankowskiemu wykorzystywać dzieci?” – wstrząsnął opinią publiczną. Wielokrotnie nagradzana, m.in. za napisaną wspólnie z Piotrem Głuchowskim „Zatokę świń” (najlepsza książka w plebiscycie MediaTory 2016). Zmarła 1 lutego 2019 roku w trakcie pracy nad „Uzurpatorem”. [kulturalnysklep.pl]

"Czysta wódka duszy nie plami". Zakrapiane wizyty duszpasterskie u gościnnych parafian, jazda samochodem po kieliszku, a nawet Msze święte sprawowane "pod wpływem". Potem kolejne odwyki i przenosiny na inną parafie. "Wyznania księży alkoholików" to wstrzasające historie o wstydliwie skrywanych sekretach wielu polskich parafii. To pierwsza książka, która pokazuje prawdę o pijących księżach: odważne świadectwa upadków, nadziei, powstawania i ciągłej walki - już do końca życia.

Sam mówi o sobie, że jest onkocelebrytą, czyli człowiekiem, który jest znany z tego, że ma raka. Szef puckiego hospicjum. Ksiądz, który stwierdził, że chętnie pójdzie z Owsiakiem do piekła. Uwielbiany przez dziennikarzy. Zdobywca wielu nagród - kościelnych i medialnych. Potrafi prowadzić spokojną, rzetelną dyskusję z Tomaszem Lisem. Twierdzi, że katolicy nie mogą być tacy sztywni i powinni czasem wrzucić na luz. Zakochany w eucharystii i przedsoborowych formach liturgii. Nie da się go łatwo zaszufladkować. Skąd się wziął? Dlaczego został księdzem? Co go najbardziej wkurza w Kościele? Jak radzi sobie z chorobą? Jacy ludzie go inspirują? Dlaczego mimo wielu przeciwności i trudnych doświadczeń nie stracił wiary i nie odszedł z Kościoła? Poznajcie Kaczkowskiego. Księdza Jana Kaczkowskiego. [empik.com]

Książka nagrodzona tytułem Książki Roku 2015 lubimyczytać.pl w kategorii Autobiografia, biografia, wspomnienia. Jeden z najbardziej lubianych polskich księży w rozmowie życia. Ceniony za swój autentyzm, odwagę i szczerość. Podziwiany zarówno przez katolików, jak i niewierzących. Sam o sobie mówi, że jest onkocelebrytą, czyli człowiekiem znanym głównie z tego, że ma raka. Zanim się o tym dowiedział, wybudował hospicjum w Pucku. W szkole nie chodził na religię. Gdy już zyskał pewność do swojego powołania - odrzucili go jezuici (Niech żałują!). Kłopoty ze wzrokiem prawie uniemożliwiły mu święcenia (- A pieniądze widzi?; - Widzi!; -To święcić!) W inspirującej rozmowie z Piotrem Żyłką ks. Jan zdradza źródła swojej niesamowitej energii i nieskończonych pokładów optymizmu. O swoim życiu i polskim Kościele mówi z odwagą i dystansem osoby, która pokonała własny strach. Wzruszające do łez świadectwo człowieka, który wie, że być może nie zostało mu wiele czasu. [lubimyczytac.pl]